Aangehouden door de Zweedse polis! Voor het eerst sinds we in Zweden wonen!
Op zaterdag 7 mei reed ik (Iris) naar Sveg, samen met Moose. Er moesten nog wat pakjes bij de ICA opgehaald plus nog wat ‘vergeten boodschappen’ gedaan worden. Op de Härjulfsvägen (tussen Lillhärdal en Sveg) kwam een politieauto mij tegemoet. Voor het eerst in al die tijd dat we in Herrö wonen, dat ik een politieauto in de omgeving zag maar we rijden zelden in het weekeinde naar Sveg dus… Nee! – ik dacht aan het commentaar van een klasgenoot van mij als het in de les over politie gaat: “Huh! Politie in Sveg… die zijn er alleen op woensdagmiddag”. Dus tòch bijzonder die politieauto, iets om straks aan Ferd te vertellen. Ik keek nog eens in de spiegels… waar dus diezelfde politieauto met zwaailichten achter mij reed! Knipperlicht naar rechts ging aan… (niks geen melding – STOP POLITIE – ).
Wat??! Ik reed niet te hard, maar wèl Moose los op de achterbank, wat bij wet verboden is in Zweden. Maar willen jullie écht dat ik hier in deze onoverzichtelijke bocht op de drukste weg tussen Sveg en Lillhärdal (ja dat is er maar 1, maar goed, wèl met hardrijdende bomen-vrachtwagens erop) gewoon even de auto aan de kant zet?? Snel doen maar. “Moose, jij houdt je heeeel stil!”.
Uitgestapt. Twee politiemannen ook. De politieauto stond scheef op enige afstand (zoals ze ook doen bij ongelukken, voor de veiligheid: kan die de eerste klap opvangen; maar die bomenvrachtwagen die schiet echt door hoor…). Één agent liep op mij af, de ander stond op zijn mobieltje gegevens te controleren (?). Ik gelijk zenuwachtig aan de ratel: dat ik nèt dacht hoe bijzonder het was om hier een politieauto tegen te komen… In mijn zenuwen verstond ik natuurlijk ook niet wat de politieagent mij vroeg. “Har du ditt körkort?” Tja, uiteraard te verwachten dat ze naar mijn rijbewijs zouden vragen. Écht zenuwachtig dus.
Gelukkig was ik op weg om boodschappen te halen, dus portemonnee bij me. “Maar het is wèl een Nederlandse. Ik heb ook een Zweeds ID-bewijs, welke wil je hebben?” “Dan graag alle twee!” Twee kaarten overhandigd en gelijk ook maar aangegeven dat ik best zenuwachtig was om stilgezet te worden door de politie! – Beter dat gezegd dan dat ze zouden denken dat er een andere reden was -. De man stelde mij direct gerust: ik was eigenlijk alleen aangehouden omdat ze in het systeem zagen dat deze auto met Zweeds kenteken een eigenaar had met een niet-Zweeds rijbewijs. Ik ratelde maar door: “O, ik dacht het is voor mijn lichten want die deden het van de week niet. Mijn sambo (= partner = dus Ferd) had het over ‘alleen maar een loszittend draadje’….” WAAROM?? Waarom een reden geven voor een fijne technische keuring waarbij ze als ze iets verder door zouden lopen zéker Moose achterop de bank zouden zien zitten??? Voor de vorm (want de lichten waren natuurlijk uit) liep ik zelf maar even voor de auto langs. “O, nee, die doen het wèl” loog ik vrolijk.
“Hoe lang woont u eigenlijk al in Zweden?” “Sinds juli 2020”. Daar keken ze (letterlijk) beiden van op: “Dan spreekt u wel heel goed Zweeds al!” “Dank, en dan ben ik nu nog zenuwachtig ook!” Kaarten (papieren, maar het is geen papier meer hè) waren in orde. Die kreeg ik eerst terug “voor we het vergeten”. Toen nog even blazen. Nou dat is nooit een probleem want met hypoglycemie is alcohol natuurlijk nooit een optie. “Gewoon blazen tot u niet meer kunt,” zei de andere politieagent die over het ‘blazen’ ging. Verbazing bij mij: “Gaat u niet zeggen wanneer ik moet stoppen en hoe lang ik door moet blazen?” Verbazing bij hem, je zag aan zijn gezicht – hij zou niet durven! Dus geblazen. Ook in orde. Of ik wèl zelf het pijpje wilde verwijderen: dat mocht ik houden – “in verband met de Corona”.
Iets meer om aan Ferd te vertellen dus toen we na boodschappen en rondje lopen bij Äggen thuiskwamen.
Zegt Ferd op maandag: je bent in het nieuws!
Er was dus een ‘oefening’. Tijdens drie diensten tussen vrijdag en zondag waren er ‘aspiranten’ samen met instructeurs aan het oefenen in de kommunen ‘Berg’ en ‘Härjedalen’. Nogal wat aanhoudingen verricht/boetes uit gedeeld. Hoewel naar Nederlandse maatstaven voor een verkeerscontrole in een gebied zo groot als de provincies Limburg, Noord-Brabant, Overijssel, Gelderland èn Drenthe tezamen, misschien erg weinig!
Welke misdrijven tref je dan zo aan tijdens een heel normaal weekeinde in Midden-Zweden?
- 3x rijden met teveel alcohol, waarbij één maal een aanmelding bij de sociale dienst was gedaan omdat er ook kinderen in het voertuig aanwezig waren èn een inbeslagname van een wapen.
- 4x bestuurder verdacht van rijden onder invloed van drugs
- 33 x boete voor te hard rijden (waarbij verscheidene keren ‘veel te hard’)
- 13x inbeslagname rijbewijs voor te hard rijden
- 9x verdenking van kleine drugsgerelateerde misdrijven (eigen gebruik: die 4x rijden onder invloed plus 5 aanhoudingen van mensen te voet in Sveg)
- 2x bestuurder aangehouden wegens niet in het bezit van een rijbewijs
- 8x bestuurder/passagier geen gordel om
- 8x een snelle technische keuring wegens duidelijke technische tekortkomingen van het voertuig
- 11x andere boetes, o.a. voertuig met rijverbod, schorsing van voertuig
- 1x in beslag name van voertuig i.v.m. niet betaalde motorrijtuigbelasting
Dat rustige Zweden is onrustiger dan ik dacht maar… Moose en ik staan mooi niet in het rijtje!
haha, wat een ‘belevenis’ – moest weer eens als vanouds erg lachen om je verhaal: ik zie het al voor me hoe het ging en je hebt ze mooi afgeleid van Moose (die zich blijkbaar goed koest hield 😉 En leuk dat je een compliment kreeg van ze.
Oh wat een verhaal……ha hi heerlijk geschreven wat een belevenis straks zijn er twee laagvliegende fietsers. In die omgeving dat belooft wat. Ze kunnen fijn oefenen met die twee flitsende “oudjes” van ons ha ha ha
Wat een belevenis voor jou Iris, je zal wel wat op je benen hebben staan trillen lijkt mij. Maar je bent er gelukkig goed vanaf gekomen en je verhaal is spannend hoor!! (ga je al een boek schrijven of zo ???) Liefs en groetjes Cock