Vrijdag gingen we ‘s middags even wandelen met Moose. Vaak pakken we dan de auto om de omgeving te verkennen: met al die boswegen is de driehoek Sveg-Mosätt-Lillhärdal nog lang niet uitgeput! Maandag gingen we wandelen ‘bij de Terracom-mast’. Die staat hier:
Zoals je ziet, lekker veel zijwegen. Alles loopt dood maar dat is geen probleem als je niet op doorreis bent. We zouden een flink stuk richting het einde rijden en daar gaan wandelen. Moose is niet zo lekker de afgelopen weken. Veel spugen, diarree: ze werd een zielig, sloom hoopje hond. De veterinär gebeld, die raadde een tijdelijk dieet van rijst met vis of ei aan. Ze knapt zienderogen op maar is nog wel snel moe. We houden daarom de wandelingen uitdagend (voor haar koppie) maar kort.
Op weg naar ‘de top’ zien we opeens een stel koeien staan. Koeien! Dìe hebben we lang niet gezien! En dan gewoon op een ‘doorgaande’ bosweg met verbinden naar Härjulfsvägen. Lopen ze dan niet weg? Want geen hek of wildrooster te bekennen… Het verklaart wel direct de vreemde uitwerpselen die we tegenkwamen.
Een stuk verder zetten we de auto neer en gaan lekker een stukje wandelen. Veel water langs de weg maar het is ook regenachtig de laatste dagen. Veel bessen, veel koeienvlaaien – de koeien komen dus ook een stuk hoger. Moose houdt zich goed, ook op de terugweg is ze nog vief, dat gaat de goede kant op.
Weer in de auto naar beneden toe verbazen we ons over het feit dat zo’n ‘achteraf weggetje’ toch nog veel M’s heeft.
Zo’n blauw bordje met een witte M: van mötesplats =’ontmoetingsplaats’ = uitwijkplaats.
Ze zijn er omdat dit uiteindelijk allemaal wegen zijn voor de bosbouw en met 2 bomentrailers (1 vol de heuvel af, 1 leeg op weg naar boven) kun je je het nut ervan voorstellen.
Trouwens wèl zaak om in de zomer te kijken hoever zo’n M van de weg afstaat, anders duik je in de winter toch mooi de greppel in…
Deze foto komt trouwens van een ander blog: arnesgalopp.blog.se; op onze weg geen asfalt te zien.
Gelukkig maar dat die M’s er zijn want er komt ons een tractor tegemoet! Een tegenligger is zeer uitzonderlijk op dit soort weggetjes. De tractor rijdt achteruit. De chauffeuse draait een M op en dan krijgen we zicht op wat er achter haar aankomt:
Voorop de tractor staat een kist met knollen en de koeien lopen letterlijk hun neus/maag achterna. Wij gaan voor haar staan zodat zij weer verder kan rijden. Een hele sliert koeien loopt langs, achteraan loopt een meneer met een tak met bladeren (ik wist niet dat die echt gebruikt werden). Wat je hoort is de bellen die sommige koeien om hebben.
Misschien hebben een aantal koeien een GPS zendertje en komen ze ze ophalen als ze te laag op de berg rondlopen? Of is dit dagelijkse kost – letterlijk voor de koeien – en viel het ze tegen dat wij geen knollen meebrachten?
Heel grappig wat je meemaakt op een doodgewone maandagmiddag in Zweden.
Tijdje stil geweest op ons blog… wij hebben ons intussen wèl prima vermaakt. Erg lekker (warm!) weer gehad, zwemmen in het meer, gezellig bezoek, hout gestapeld, Zweeds geleerd, gewerkt (=Ferd), geprobeerd een nachtje te kamperen (te veel muggen!). We gaan de foto’s plaatsen in de ‘jaar rond’-berichten die er ook aankomen.
Aha 😉 ……dus tóch koeien daar in een Zweeds bos. Ik dacht ze al eerder te zien op die foto van het afgebrande bos, wat na goed kijken natuurlijk (?) helemaal niet zo was…. maar ze lopen dus blijkbaar toch ‘zomaar’ rond.
Dat was weer een leuke verhaal met mooie foto’s. Dank je wel!
Weer een leuk verslag en mooie foto’s . Dank je wel!
Dit was weer een leuke reportage. Jullie hebben daar zo te horen wel een redelijke tot goede zomer gehad. Hier was het van matig tot slecht en nog steeds. Ik vraag me wel af of die koeien nu iedere dag gemolken worden. Misschien hebben ze een vast punt waar ze iedere dag automatisch naar toegaan. Groetjes en tot het volgende verslag!
Fijn dat je er weer bent, met het schrijven dan! Want je was er natuurlijk wel!
We hopen dat Moose ook weer de oude is/wordt.
Lieve groet
Erg leuk weer Iris je blog te lezen over jullie ontdekkingen in dat mooie Zweden. Maar bij het laatste stukje “tijdje stil geweest op ons blog” lees ik o.a. WERK = Ferd. Nu doe jij jezelf en vele andere, te kort hoor. Wie zorgt dat er iedere dag alles reilt en zeilt of met andere woorden” WIE DOET HET HUISHOUDEN??”Ja het wordt niet betaald , maar als het betaald zou moeten worden……is dát onbetaalbaar!!
Met heel veel liefs van mij. Je moeder. XXX
Wat grappig Iris! Doet me toch ook denken aan Oostenrijk.
Dikke kus!