Onze Volvo tgb 11 is terug aan het thuisfront: in Zweden!
Daarmee is ons laatste ‘bezit’ geëmigreerd.
Hij is er weer! Na 1,5 jaar in de Zilk te hebben gestaan bij Joke en Jaap als afsluiting van een ‘uitstapje’ van 11 jaar Nederland, is de Volvo teruggekeerd naar Zweden en staat nu ook in Herrö.
12 juli 2010 van Mariestad (Zweden) naar Lisse
In 2010 trokken we met Bram en Arthur naar Zweden om een legervolvo tgb te zoeken. tgb = terrängbil = terreinauto. Arthur had al eerder een 6×6 gekocht en dat leek zowel Bram als Ferd wel wat. Arthur ging mee als adviseur, expert en vervoerder! Het was een hele leuke en bijzondere vakantie met o.a. een gedenkwaardig dagdeel op een autosloperij (Iris heerlijk in het zonnetje met boek). We warmden als lunch worstjes in een oude stadsbus omdat er een zondvloed losbarstte! Na verschillende kijk-wie-weet-is-het-wat-adresjes kwamen we uit bij Morgan in Mariestad. Die had zo ‘het één en ander’ staan. Wij kochten een 4×4 (tgb 11) (vooraan op de trailer) en Bram een zelfde als Arthur: 6×6 (tgb 13).
23 juni 2020 van Lisse naar De Zilk
In Nederland waren er verschillende gezamenlijke sleutelsessies om de wagens ‘rijdbaar’ te krijgen. Dat lukte, de Volvo reed naar Finland, Breslau, en werd een persauto. Zèlfs stond hij een tijd op googlemaps. Toen we gingen emigreren wisten we dat de Volvo voorlopig niet mee kon: wij reden in de VW-bus naar Herrö, Carla en Milla brachten de Subaru. De Volvo mocht ‘voorlopig’ logeren in De Zilk bij Jaap en Joke (Iris haar oom en tante) – foto rechts. Daar bleef de Volvo, langer dan gedacht, ingepakt staan wachten tot…
29 december 2021 van De Zilk naar Rijnsburg
Toen wij afgelopen Kerst naar Nederland kwamen lukte het om voor de Volvo een plekje in de verhuiswagen te reserveren bij Van Rooijen. Gelukkig was Arthur weer bereid om te helpen. Eerst uit de tuin bij Jaap en Joke: na diverse pogingen was het de tractor van Jaap die de Volvo uit het zand kreeg. Starten deed ‘ie wel meteen maar dakluik en zeil waren inmiddels lek. Arthur ging aan de slag met dakleer. En zo kwam de Volvo weer een stukje dichter bij zijn thuisland.
9 februari 2022 van Älvdalen naar Herrö
Op 9 februari leverde Van Rooijen de Volvo af in Älvdalen. Niet in Herrö want de kosten Älvdalen-Herrö waren aanzienlijk wegens het hoogteverschil op die route. Toen we aankwamen in Älvdalen was het Steef al gelukt de auto uit de verhuiswagen te rijden ondanks de krappe instapruimte. De eerste meters op thuisgrond waren gereden! De auto zou tijdelijk worden gestald bij een kennis van Steef in Rot (vlakbij Älvdalen). Maar Ferd reed het weekeinde ervoor over de weg Lillhärdal – Rot en oordeelde dat die in zodanige conditie was dat we net zo goed naar Herrö konden doorrijden. Wel eerst nog sleutelen (as plaatsen en benzinelek dichten (afsluitdop)), maar om 15.00 konden we vertrekken: startten deed ‘ie prima, maar wegrijden wat minder op niet-winterbanden en met waarschijnlijk een lek in het vacuümsysteem van de vooras.
Voor het donker in Herrö! Geen gebruik hoeven maken van noodvoorzieningen als gasfornhuisje, avondeten, slaapzakken, parkeerverlichting. Hoera! Eenmaal naast de grote schuur was ‘t wel gedoe om ‘m op z’n plek te krijgen voor de ‘wintergarage’ maar met nog een keertje slepen met de Subaru lukte ook dat! Voordat het weer echt koud werd, controleerde Ferd de koelvloeistof (tot -30 °C dus dat is prima) en pakte ons tgb-tje weer in voor het restant van de winter. Het zomer-sleutel-project is bekend!
Op zijn plek voor de wintertent èn een dag later ingepakt
Återvälkommen i Sverige – Hartelijk weerzien met Zweden.
Beetje vertraagde reactie, maar we hebben genoten van het verhaal, de foto’s en de mooie herinneringen.
Aan de neus van de bestuurder én die van de volvo met de voeten in de sneeuw kun je zien dat tevredenheid en het gevoel van thuis zijn in volle hevigheid aanwezig is, heerlijk hoor.
Xxx van ons, vanuit een zonnig West-Graftdijk.
Die rit van Ferd, het lijkt wel een “spruitje” zou Mattijs zeggen.( sprookje) Wat een prachtige “Kerstkaarten” Ferd!
Hoe blij kan íemand zijn !!!